Slijtweerstand (PEI-waarde)
De PEI-waarde, ook wel slijtklasse of slijtweerstandsklasse genoemd, is de waarde die aangeeft in welke mate een geëmailleerde (geglazuurde) tegel bestand is tegen krassend vuil.
De PEI-proef bepaalt in welke slijklasse een tegel thuis hoort. Bij deze proef worden proefstukken van de tegel vastgemaakt op een schijf die ronddraaiende bewegingen maakt. Als schuurmiddel worden stalen kogeltjes, water en aluminiumpoeder gebruikt.
Afhankelijk van het aantal rotaties die nodig zijn om slijtage te veroorzaken, wordt de slijtweerstand bepaald. Des te hoger de PEI-waarde, des te beter is de tegel bestand tegen slijtage.
- PEI 1: zichtbare slijtage na 150 rotaties - Dit is de zwakste klasse. Niet geschikt als vloertegel, uitsluitend als wandtegel.
- PEI 2: zichtbare slijtage na 600 rotaties - Dit is een lage klasse. Wordt bij voorkeur gebruikt als wandtegel. Ofwel als vloertegel indien er geen tot weinig krassend vuil aanwezig is.
- PEI 3: zichtbare slijtage na 1500 rotaties - Dit is een gemiddelde klasse. Geschikt voor matig gebruik op plaatsen met weinig krassend vuil. Badkamer, leefruimte, slaapkamer,..
- PEI 4: zichtbare slijtage na 3000 rotaties - Dit is een goede klasse. Geschikt voor intensief gebruik. Inkomhal, garage, bergruimte,..
- PEI 5: na 3000 rotaties nog geen zichtbare slijtage - Dit is de sterkste slijtklasse. Deze tegels zijn bestand tegen zware omstandigheden en intensief beloop met krassend vuil. Denk hierbij aan showrooms, hotels, openbare gebouwen,..
Volkeramische tegels worden niet onderworpen aan de PEI-proef, omdat deze veel sterker (PEI 5) zijn dan geëmailleerde tegels.